Thursday, December 16, 2004
برگ که به دنيا آمد او را گفتند:
وه که چه سبزی و چه زيبايی-
به نويد زندگانی مانی-
رخساره اش که زرد گشت و رنجور،
گفتندش:
چه الوانی و تلالوئت به آتش عشق ماند و
آن هزاران فتنه اش-
خشکيده و مرده و زير دست که شد گفتند:
به که چه زيبا فرشی هستی و چه دلنشين صدايی-
و عشاق بر تو قدمها زدند-
در آتش که می سوخت می گفتند:
چه باب طبع است اين حرارت و چه مطبوع
است بوی خوشش، گويی طبيعت در تجلی اس
تبر ديدگانمان-
ای برگ آنان بسيار نگريستند و گفتند وهيچگاه نديدندت-
خشک يا سبز، خرد يا زرد، تويی در قلبمان-
ساده و ساکت و هميشگی-
mehrdad mirhadi
Comments:
Post a Comment
- 02/2003
- 03/2003
- 04/2003
- 05/2003
- 06/2003
- 07/2003
- 08/2003
- 09/2003
- 10/2003
- 11/2003
- 12/2003
- 01/2004
- 02/2004
- 03/2004
- 04/2004
- 05/2004
- 06/2004
- 07/2004
- 08/2004
- 09/2004
- 10/2004
- 11/2004
- 12/2004
- 01/2005
- 02/2005
- 03/2005
- 04/2005
- 05/2005
- 06/2005
- 07/2005
- 08/2005
- 09/2005
- 10/2005
- 11/2005
- 12/2005
- 01/2006
- 02/2006
- 03/2006
- 04/2006
- 05/2006
- 06/2006
- 07/2006
- 08/2006
- 09/2006
- 10/2006
- 11/2006
- 01/2007
- 02/2007
- 04/2007
- 05/2007
- 06/2007
- 07/2007
- 08/2007
- 11/2007
- 01/2008
- 02/2008
- 03/2008
- 04/2008
- 05/2008
- 01/2009
- 03/2009
- 04/2009
- 05/2009
- 06/2009
- 07/2009
- 08/2009
- 09/2009
- 11/2009
- 02/2010
- 03/2010
- 08/2010
- 11/2010
- 01/2011
- 03/2011
- 04/2011
- 06/2011
- 11/2011
- 10/2012
- 02/2013
Archives
Weblogs I love to read:
Links:
Photo blogs I like:
Firends who update once in blue moon:
